Share This Article
Sprężone powietrze jest potrzebne są w bardzo wielu miejscach. Wykorzystuje się je powszechnie w warsztatach samochodowych, halach fabrycznych i różnych gałęziach przemysłu. Wytwarzaniem sprężonego powietrza zajmują się sprężarki, które najczęściej występują w formie tłokowej lub śrubowej. W handlu istnieją także kompresory typu VSD, które są uznawane za bardzo energooszczędne. Czy jednak rzeczywiście tak jest?
Czym jest sprężarka VSD?
Przygotowanie sprężonego powietrza może odbywać się na różne sposoby. Jednym z nich jest zastosowanie sprężarki VSD, która jest specyficznym typem kompresora śrubowego. Nie pracuje ona jednak z pełną wydajnością przez cały czas, jako że prędkością obrotową silnika – a więc i jego mocą – można sterować w szerokim zakresie. Określenie VSD, czyli z ang. Variable Speed Drive, oznacza właśnie napęd o zmiennej szybkości. Możliwe staje się więc odpowiednie dopasowanie wydajności urządzenia do stopnia zużycia sprężonego powietrza w danej instalacji. To jest różne w zależności od tego z jakim rodzajem urządzeń oraz pracowników mamy do czynienia. Sprężarki VSD posiadają niewątpliwe zalety, jakimi jest cichsza praca (jako że są maszynami śrubowymi a nie tłokowymi), łagodny rozruch dobrze wpływający na trwałość uzwojeń silnika, a także samoczynne dopasowanie się do stopnia zużycia powietrza. Są uznawane jako maszyny energooszczędne, a więc przynoszące korzyści finansowe przedsiębiorstwu. Czy jednak jest tak zawsze i w każdej sytuacji?
To nie rozwiązanie uniwersalne!
Zdecydowanie należy zaprzeczyć opinii, że sprężarki VSD są rozwiązaniem uniwersalnym. Najwyższy wskaźnik energooszczędności osiągają bowiem w warunkach, gdy zużycie powietrza będzie wahać się między 45% a 80% ich maksymalnej wydajności. Jest to znacznie szerszy zakres niż w przypadku samodzielnej pracy kompresorów śrubowych o stałej prędkości obrotowej, a także sprężarek tłokowych, jednak w pewnych sytuacjach to inne rozwiązania mogą okazać się bardziej efektywne energetycznie. Niekiedy lepszym wyjściem z sytuacji okaże się posiadanie tradycyjnej sprężarki podstawowej, której zadaniem jest obsłużenie 100% przepływów powietrza w instalacji, a także dodatkowej maszyny zwanej sprężarką szczytową. Jest ona uruchamiana wtedy, gdy maszyna podstawowa nie jest w stanie sprostać wymaganiem stawianym przez układ, wspomagając jej pracę. W takiej konfiguracji zwykle używana jest też sprężarka rezerwowa, której wydajność jest zbliżona do podstawowej. Pozwala ona ciągłą pracę układu w sytuacji awarii kompresora głównego. Sprężarki VSD nie są też zalecane w miejscach, gdzie występują duże temperatury otoczenia bądź spore zapylenie. Oprócz tego należy zdawać sobie sprawę, że zastosowana w nich bardziej wrażliwa elektronika może być droższa w naprawie.
Jakie więc rozwiązanie powinno być stosowane w danej lokalizacji i przy danej charakterystyce zużycia sprężonego powietrza? Nie można udzielić uniwersalnej odpowiedzi na te pytania, dlatego wybór maszyn do konkretnego zastosowania – czy to przemysłowych sprężarek stałoobrotowych podstawowych oraz szczytowych czy sprężarki VSD – powinien być oparty na przeprowadzonym audycie. Pozwoli on zbadać jakie przepływy powietrza rzeczywiście występują w instalacji i jakie jest zużycie czynnika roboczego. Dopiero na jego podstawie można dobrać optymalne rozwiązanie dla danego przypadku.
